Program 3D Studio Max 2011 jest zaawansowanym narzędziem do tworzenia grafiki 3D na potrzeby telewizji, gier komputerowych, architektury oraz różnorodnych wizualizacji, w których zachodzi potrzeba pokazania świata w trzech wymiarach. Jest to oprogramowanie tworzone przez wiele lat przez najlepszych programistów, a jego funkcje i narzędzia są nieustannie rozwijane.
Program umożliwia stworzenie praktycznie wszystkiego, co by można było sobie wyobrazić, nadanie temu przedmiotowi realnej tekstury, właściwości materiału, umieszczeniu go w odpowiednim świetle i środowisku oraz poddanie go działaniu wybranych sił z uwzględnieniem grawitacji, czy deformacji polem sił. Samych możliwości programu ciężko jest opisać w jednym długim artykule czy nawet w jednej grubej książce.
3D Studio Max jest programem firmy Autodesk na licencji zamkniętej. Producent natomiast udostępnia [13] darmową wersję programu dla studentów i pracowników naukowych oraz innych osób chętnych podjęcia nauki oprogramowania firmy Autodesk w celach wyszkolenia się w obsłudze programów. Firma Autodesk uruchomiła Wirtualną Akademię Autodesku, gdzie można za darmo ściągnąć najlepsze i najnowsze produktu firmy oraz korzystać, również nieodpłatnie z bazy szkoleniowej.
3D Studio Max wykorzystano w celu wizualizowania bardziej skomplikowanych układów adsorpcyjnych, które w przyszłości mogły by być zrealizowane. W przypadku posługiwania się komputerem o dużo lepszych parametrach i mocy obliczeniowej, możliwe by było za pomocą MaxScriptów symulować cząsteczki z uwzględnieniem zasad mechaniki molekularnej oraz dynamiki molekularnej po wcześniejszym zapoznaniu się z algorytmami.
8.1. Interfejs programu 3DSM.
Po uruchomieniu programu 3D Studio Max [14] na ekranie pojawi się okno pokazane na Rys.13 , na którym wyróżniono najistotniejsze elementy interfejsu programu.
Główna listwa menu zawiera polecenia związane z niemal wszystkimi funkcjami programu. Główna listwa narzędziowa zawiera ikony skrótów do najczęściej wykorzystywanych funkcji 3DSM. Pasek informacyjny wyświetla komunikaty zwracane przez interpreter języka MAXScript, czyli skryptowego języka programowania używanego w 3DSM. Linia statusu wyświetla informacje związane z aktualnie wykonywanymi operacjami. Współrzędne zaznaczonego obiektu pokazują wartości współrzędnych zaznaczonego obiektu, w zależności od używanego typu transformacji. Listwa czasowa pokazuje skalę czasu animacji wraz z kluczami dla zaznaczonego obiektu. Narzędzia do kluczowania animacji zawierają ikony do funkcji związanych z tworzeniem kluczy animacji. Sterowanie odtwarzaniem animacji pozwala sterować wyświetlaniem animacji w oknach widokowych. W dolnym rogu tego pola znajduje się funkcja Time Configuration, w którym definiujemy najważniejsze parametry animacji. Sterowanie widokiem sceny służy do wyświetlania sceny w oknach widokowych, standardowo ustawionych w trzech rzutach: z góry, z lewej i z przodu, a oprócz tego oglądać możemy model w oknie widoku perspektywicznego. Najważniejszym panelem jest panel boczny, pozwalający wyświetlić następujące panele boczne:
- Create – służy do tworzenia obiektów i wstępnego określenia ich parametrów.
- Modify – służy do modfikowania obiektów i ich parametrów.
- Hierarchy – zawiera narzędzia służące do tworzenia struktur hierarchicznych pomiędzy obiektami i wykonywania niektórych operacji związanych z transformowaniem obiektów,
- Motion – zawiera narzędzia związane z animacją,
- Display – zawiera ustawienia i opcja, określające sposób wyświetlania obiektów w oknach widokowych, a także narzędzia pozwalające ukrywać obiekty bądź blokować ich edycję,
- Utilities – zawiera skróty do wielu narzędzi wspomagających pracę z programem.
Rysunek 13: Interfejs programy 3D Studio Max.
8.2. Przegląd wybranych funkcji i narzędzi.
Najciekawszymi narzędziami patrząc z punktu widzenia chemii jest system cząsteczek i pól sił. Za pomocą systemu cząsteczek można symulować miliardy obiektów tworząc deszcz, śnieg, bąbelki, cząsteczki gazu czy duże aglomeracje cząsteczkowe. Symulują one zjawiska fizyczne za pomocą odpowiednich mechanizmów. Patrząc na zjawiska fizyko-chemiczne, można za pomocą tych narzędzi doskonale modelować je. Pojedynczy system cząsteczek może modelować dziesiątki, a nawet setki małych obiektów, które zachowują się podobnie, ale każdy z nich porusza się jednak nieco inaczej od pozostałych.
Pola sił są natomiast doskonałym sposobem deformowania obiektów 3DSM i systemów cząsteczek w globalnym układzie odniesienia. Pewnych efektów nie możemy dokonać za pomocą modyfikacji, które działają w lokalnym układzie odniesienia. Pola sił zaczynają oddziaływać na obiekty zaraz po tym kiedy zostaną utworzone i przypisane do obiektów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz